Wyjaśnienia dotyczące przyczyn odmowy uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Mirsk, w tym lokalizacji nowej trasy zjazdowej ze Stogu Izerskiego.

9 października 2015 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska we Wrocławiu faktycznie odmówił uzgodnienia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (mpzp) dla narciarskich tras zjazdowych w części obrębu Izera w rejonie Stogu Izerskiego, przedłożonego przez Burmistrza Miasta i Gminy Mirsk. Projekt mpzp obejmował m. in. lokalizację nowej trasy zjazdowej ze Stogu Izerskiego, obszar łącznika pomiędzy Stogiem Izerskim a Świeradowcem oraz dolny odcinek wyciągu na Świeradowiec.

Teren objęty planem zlokalizowany jest w całości w granicach Obszaru Specjalnej Ochrony ptaków Góry Izerskie, natomiast południowa część tego terenu położna jest także w granicach obszaru mającego znaczenie dla Wspólnoty Torfowiska Gór Izerskich. Załączona do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego prognoza oddziaływania na środowisko (wykonana na zlecenie Burmistrza Mirska) wykazała, że ustalenia planu mogą znacząco negatywnie oddziaływać na przedmioty ochrony obu ww. obszarów Natura 2000, tj. na cietrzewia chronionego w obszarze ptasim Góry Izerskie oraz na siedlisko górskie bory świerkowe chronione w obszarze siedliskowym Torfowiska Gór Izerskich.

Cietrzew jest gatunkiem priorytetowym, silnie zagrożonym wyginięciem w Europie Zachodniej i Środkowej, objętym ścisłą ochroną gatunkową, wymagającym ochrony czynnej. W wyniku przekształcania biotopów populacje tego gatunku występują na izolowanych stanowiskach na terenach górskich, w strefie górnej granicy lasu i strefie subalpejskiej oraz na nizinnych wrzosowiskach i torfowiskach. Od lat pięćdziesiątych XX wieku liczebność populacji gatunku, w większości krajów, w tym także w Polsce, silnie spada. Góry Izerskie, obok Karkonoszy, są jedną z najważniejszych ostoi cietrzewia w Polsce. Gatunek ten jest wymieniony w załączniku I Dyrektywy  Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r.  w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (wersja ujednolicona) (DZ.U. UE.L.10.20.7).

Siedlisko przyrodnicze górskie bory świerkowe, wymienione w załączniku I Dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U.UE.L92.206.7, Dz.U.UE-sp.15-2-102 z późn. zm.) zajmuje kopułę podszczytową Stogu Izerskiego, występuje w Sudetach rzadko. W wyniku realizacji nowej trasy zjazdowej wycięte zostanie ok. 3,3ha siedliska, natomiast znacząco pogorszy się stan tego siedliska na powierzchni ok. 2 ha - w wyniku jego izolacji. Zatem znacząco negatywne oddziaływanie dotyczyć będzie około 5,3 ha tego siedliska, co stanowi ponad 6% całkowitej powierzchni tego siedliska w obszarze Natura 2000 Torfowiska Gór Izerskich. Wspomnieć tutaj należy o klęsce ekologicznej w Górach Izerskich, która nastąpiła w latach 80-tych i spowodowała zamieranie całych ekosystemów leśnych. Obecnie płaty siedliska przyrodniczego to stadia regeneracyjne po zamieraniu drzewostanów.

W związku zatem z opisanymi względami merytorycznymi i obowiązującymi przepisami prawa, uzgodnienie przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we Wrocławiu   miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w zaproponowanej formie nie było możliwe. Należy podkreślić, że Burmistrz Mirska nie wniósł zażalenia na wydane przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska postanowienie.

Biorąc pod uwagę konieczność zrównoważonego rozwoju regionu Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska we Wrocławiu nie wyklucza możliwości takiej inwestycji. Konieczne jest jednak zmodyfikowanie wariantu trasy zjazdowej i przygotowanie takiego, który nie będzie znacząco negatywnie oddziaływać na przedmioty ochrony obszarów Natura 2000. 22 października 2015 r. w siedzibie Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska we Wrocławiu odbyło się zatem spotkanie, w którym uczestniczyli m. in. Burmistrz Miasta i Gminy Mirsk Andrzej Jasiński, przedstawiciel spółki Ski & Sun Jakub Sojka (inwestor), Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska we Wrocławiu Michał Jęcz oraz Regionalny Konserwator Przyrody Halina Liberacka. W trakcie spotkania omawiano powody odmowy uzgodnienia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jak również dyskutowano na temat możliwości dalszego rozwoju infrastruktury narciarskiej w zmienionym wariancie, nie oddziałującym znacząco negatywnie na przedmioty ochrony ww. obszarów Natura 2000.